Eerder dit jaar werd de vernieuwde Belgische Corporate Governance Code (‘Code 2020’) gepubliceerd, die per 1 januari 2020 van kracht wordt voor alle Belgische genoteerde vennootschappen. De Belgische wetgever heeft de Code 2020 erkend als referentiecode.
In deze column staan wij stil bij en vergelijken wij de nieuwe beloningsstructuur uit de Code 2020 met wat daarover is opgenomen in de Nederlandse Corporate Governance Code (‘Nederlandse Code’). Via Midlin houdt Teslin ook belangen in Belgische beursgenoteerde bedrijven. De Code 2020 is daarom ook voor ons interessant.
Corporate Governance Codes
De Code 2020 en de Nederlandse Code zijn beide gedragscodes voor beursgenoteerde bedrijven. De codes zijn opgedeeld in principes die kunnen worden opgevat als breed gedragen algemene opvattingen over goede corporate governance. De principes zijn uitgewerkt in ‘best practices’. Deze bepalingen bevatten normen voor het gedrag van bestuurders, commissarissen en aandeelhouders.
De codes werken met het principe ‘comply or explain’. Dat wil zeggen dat vennootschappen er voor kunnen kiezen de best practices volledig toe te passen, maar dat het ook mogelijk is om te onderbouwen waarom zij op een bepaald punt afwijken. Wanneer ze dus onderbouwen waarom ze een best practice niet volgen houden zij zich evenzeer aan de code.
Code 2020
De Code 2020 legt meer dan zijn voorganger, de Belgische Corporate Governance Code 2009 (‘Code 2009’), de nadruk op waardecreatie op lange termijn. Overigens net als de huidige Nederlandse Code. De Code 2020 doet dat onder andere door de best practices voor beloning van bestuurders en commissarissen te wijzigen. Zo bepaalt de Code 2020 dat het best practice is om commissarissen een deel van hun beloning in aandelen uit te betalen. Deze aandelen moeten zij ten minste een jaar na het verlaten van de raad van commissarissen in bezit houden en ten minste drie jaar na toekenning ervan.
Ook wijzigt de Code 2020 de best practice voor beloning voor bestuurders in belangrijke mate. Commissarissen bepalen voortaan de minimumdrempel van het aantal aandelen dat gehouden moet worden door de bestuurders. Aandelenopties die zijn toegekend aan de bestuurders mogen in de drie jaar na toekenning niet uitgeoefend worden. Door deze nieuwe best practices voor de beloning van bestuurders worden hun belangen meer op één lijn gebracht met die van de andere aandeelhouders.
Nederlandse Corporate Governance Code
In tegenstelling tot de Code 2020 schrijft de Nederlandse Code niet voor dat bestuurders een door de raad van commissarissen bepaald aantal aandelen in het bedrijf moeten hebben, noch dat commissarissen ten dele beloond moeten worden in aandelen die zij vervolgens een aantal jaar aan moeten houden.
De Nederlandse Code legt bestuurders, als ze aandelen of opties hebben, wel een termijn op waarbinnen de aandelen niet verkocht en de opties niet uitgeoefend mogen worden. Aan commissarissen mogen bij wijze van beloning juist geen aandelen of opties toegekend worden. Indien een commissaris al aandelen bezit, dan moeten deze ter belegging op de lange termijn zijn.
De Commissie Van Manen die verantwoordelijk was voor de herziening van de Nederlandse Code stelde voor commissarissen ten dele te belonen in aandelen. Dit voorstel werd echter bekritiseerd door vier van de zeven belangenorganisaties die om herziening van de Nederlandse Code hadden verzocht en heeft daarom de Code niet gehaald. De voornaamste kritiek was dat door beloning in aandelen de schijn kan ontstaan dat het aandeelhoudersbelang bij de besluitvorming zwaarder weegt dan de belangen van de andere stakeholders. Dit was indertijd voor de Commissie Tabaksblat dan ook de reden om een dergelijke beloning niet in de eerste Nederlandse Code op te nemen.
Belonen in aandelen?
De opstellers van de Code 2020 menen daarentegen dat beloning in aandelen juist voor meer langetermijngerichtheid zorgt, omdat de belangen van de bestuurders en commissarissen op een lijn worden gebracht met die van de aandeelhouders. De verplichting de aandelen aan te houden voor een bepaalde periode kan voor commissarissen overigens een belasting zijn. Dit geldt ook voor bestuurders, omdat hun aandelenbezit boven een bepaald, door de raad van commissarissen vastgesteld, niveau moet blijven. Zowel bestuurders als commissarissen zouden (een deel van) hun beloning niet te gelde kunnen maken in hun eigen termijn, maar pas in die van hun opvolgers. Beloning in aandelen biedt daarentegen met name kleinere beursgenoteerde ondernemingen een minder belastende vorm van beloning en dus meer mogelijkheden om goed gekwalificeerde bestuurders en commissarissen aan te trekken.
Teslin is een lange termijn investeerder. Wij onderschrijven daarom iedere vorm van beloning die ook een lange termijn component bevat. In onze visie heeft een onderneming alleen bestaansrecht op de lange termijn als gestreefd wordt naar duurzame waardecreatie met inachtneming van de belangen van alle stakeholders, waaronder de aandeelhouders. Anders dan de belangenorganisaties die kritiek uitten op het voorstel van de Commissie Van Manen, zijn wij vanuit deze visie dan ook met de opstellers van de Code 2020 van mening dat zorgen dat bestuurders en commissarissen investeren in de onderneming door ze deels in aandelen te belonen en ze te verplichten aandelen aan te houden zwaarder weegt dan de bezwaren ertegen.
De Code 2020
De Code 2009
De Nederlandse Code
Myrte Visser, Junior jurist
